Sąd Najwyższy po raz kolejny wypowiada się na temat wykładni przepisów Prawa upadłościowego

Sąd Najwyższy w dniu 22 maja 2024 r. podjął uchwałę o treści następującej: „Poniesione przez wierzyciela zryczałtowane koszty postępowania upadłościowego wynikłe ze zgłoszenia wierzytelności po upływie terminu wyznaczonego do zgłaszania wierzytelności nie wchodzą w skład masy upadłości, a ich wydatkowanie przez syndyka nie podlega kontroli sędziego-komisarza w ramach rozpoznania sprawozdania rachunkowego”.

Powyższa uchwała zapadła w odpowiedzi na następujące pytania postawione przez Sąd Rejonowy dla m.st. Warszawy w Warszawie:

​Czy zryczałtowane koszty postępowania upadłościowego wynikłe ze zgłoszenia wierzytelności po upływie terminu wyznaczonego do zgłaszania wierzytelności, wpłacone przez wierzyciela na rachunek bankowy wskazany przez syndyka na podstawie przepisów art. 235 ustawy z dnia 28 lutego 2003 roku - Prawo upadłościowe (w brzmieniu tych przepisów nadanym ustawą o zmianie ustawy - Prawo upadłościowe oraz niektórych innych ustaw z dnia 30 sierpnia 2019 roku [Dz.U. z 2019 r. poz. 1802]);

  1. wchodzą w skład masy upadłości, oraz
  2. czy wydatkowanie tych kosztów przez syndyka podlega kontroli sędziego-komisarza w ramach rozpoznawania sprawozdania rachunkowego na podstawie art. 168 ust. 3 i 5 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. - Prawo upadłościowe (w brzmieniu jw.) bądź w ramach nadzoru sprawowanego na podstawie art. 152 ust. 1 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. -Prawo upadłościowe (w brzmieniu jw.)?

 

Po opublikowaniu uzasadnienia orzeczenia, przedstawimy szerszy komentarz do uchwały. 

Link z dostępem do orzeczenia: kliknij TUTAJ