COVID-19 a postępowania restrukturyzacyjne i upadłościowe w Polsce.

Ostatnie tygodnie przyniosły na całym świecie szereg zmian w regulacjach dotyczących zagadnienia niewypłacalności. Nie ominęło to również naszego systemu prawnego. W Polsce uchwalono przepisy tworzące tzw. Tarczę Antykryzysową, której celem – w ujęciu gospodarczym – jest przeciwdziałanie negatywnym skutkom ekonomicznym pandemii COVID-19. Wprowadzone zmiany dotykają także regulacji związanych z upadłością i restrukturyzacją, czemu poświęcony jest niniejszy tekst.

Na Tarczę Antykryzysową składają się:

  1. ustawa z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz.U. 2020 poz. 374 z późn. zm.), znana powszechnie jako: „Tarcza 1.0”;
  2. ustawa z dnia 16 kwietnia 2020 r. o szczególnych instrumentach wsparcia w związku z rozprzestrzenianiem się wirusa SARS-CoV-2 (Dz.U. 2020 poz. 695), znana powszechnie jako: „Tarcza 2.0”.

 

Na mocy postanowień Tarczy 2.0 wprowadzono m. in.:

  • zawieszenie obowiązku złożenia wniosku o ogłoszenie upadłości, jeżeli, jak stanowi ustawa: „podstawa do ogłoszenia upadłości dłużnika powstała w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID-19, a stan niewypłacalności powstał z powodu COVID-19” (poprzez dodanie art. 15zzra do Tarczy 1.0);
  • poszerzenie spaw pilnych w rozumieniu Tarczy 1.0 o sprawy o rozpoznanie wniosku restrukturyzacyjnego w rozumieniu ustawy z dnia 15 maja 2015 r. – Prawo restrukturyzacyjne (poprzez dodanie pkt 17 do art. 14a ust. 4 Tarczy 1.0.).

 

Na tym jednak zmiany nie kończą się. W dniu 28 kwietnia 2020 r. do Sejmu RP wpłynął bowiem rządowy projekt ustawy o zmianie niektórych ustaw w zakresie działań osłonowych w związku z rozprzestrzenianiem się wirusa SARS-CoV-2 (druk sejmowy nr 344). Założenia projektu dotykają również praktycznych aspektów przebiegu postępowań insolwencyjnych w dobie COVID-19. I tak:

  • projekt ustawy zakłada poszerzenie katalogu spraw pilnych o: „sprawy o ogłoszenie upadłości oraz sprawy prowadzone po ogłoszeniu upadłości” (art. 43 pkt 8 lit. e projektu);
  • do katalogu spraw pilnych dodano także sprawy prowadzone „po otwarciu postępowania restrukturyzacyjnego” (art. 43 pkt 8 lit. d projektu);
  • projekt zakłada uchylenie art. 15zzs Tarczy 1.0, który zawierał przepisy dotyczące przerwania i wstrzymania rozpoczęcia biegu terminów procesowych i sądowych.

Szczególnie ostatnia zmiana ma znaczący wpływ na toczące się już postępowania restrukturyzacyjne i upadłościowe. Dzięki niej (o ile zostanie uchwalona) dojdzie do „odmrożenia” postępowań, co jest dobrą wiadomością zarówno dla dłużników, jak i wierzycieli. Obecne regulacje, nie wyłączają bowiem postępowań upadłościowych i restrukturyzacyjnych od wstrzymania biegu terminów, co szczególnie negatywnie działa na toczące się postępowania restrukturyzacyjne, w których czas jest szczególnie cenny. Udrożnienie prowadzenia postępowań daje nadzieję, że pomimo chwilowego okresu „wstrzymania”, starające się o przeprowadzenie restrukturyzacji podmioty zdołają uchronić się przed upadłością.

Warto również podkreślić, że jak najszybsze umożliwienie prowadzenia postępowań insolwencyjnych jest konieczne, aby zapobiec sparaliżowaniu sądów upadłościowych i restrukturyzacyjnych nadmiarem, w stosunku do ich możliwości, spraw.

Przebieg procesu legislacyjnego można śledzić na stronie internetowej Sejmu RP: http://sejm.gov.pl/Sejm9.nsf/PrzebiegProc.xsp?nr=344

 

 

- opracowali: Wojciech Pustelnik, Bartosz Sierakowski